Οι Αμερικανοί βλέπουν ότι με τη... φόρα που έχει πάρει ο Νετανιάχου σε Νότιο Λίβανο και Γάζα, θα ανοίξουν τέτοια μέτωπα που η κατάσταση θα είναι ανεξέλεγκτη, πλήττοντας καίρια την παγκόσμια οικονομία.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η ασφυκτική πίεση στο Τελ Αβίβ για να... διαγράψει από τη λίστα των πιθανών στόχων εντός ιρανικού εδάφους, τις πετρελαϊκές και πυρηνικές εγκαταστάσεις, συμβάλλει ώστε να ηρεμήσουν οι αγορές και να αποκλιμακωθεί η τιμή του πετρελαίου ακόμη περισσότερο, ενώ πριν από μερικές ημέρες οι αγορές προεξοφλούσαν ότι θα γίνει... κόλαση! Η τιμή του "μαύρου χρυσού", τύπου Μπρεντ, υποχώρησε χθες πάνω από 4% και επέστρεψε στην περιοχή των 74 δολαρίων το βαρέλι. Ο Νετανιάχου διαβεβαίωσε τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν ότι δεν θα χτυπήσει "ευαίσθητους" στόχους εντός του Ιράν και αυτό ικανοποίησε τις αγορές.
Από την άλλη, το Ισραήλ δεν γίνεται να μη χτυπήσει στόχους εντός του Ιράν, οπότε πρέπει να αναμένουμε και την απάντηση του, η οποία στη συνέχεια μπορεί να προκαλέσει την... ανταπάντηση του Ισραήλ και ξανά από την αρχή απάντηση στην... απάντηση! Προφανώς κάθε πράξη ή αντίποινα έχουν και το τίμημα τους, αλλά, το μεγάλο ζητούμενο για τους Αμερικανούς, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο είναι να μην εκτροχιαστούν περαιτέρω τα πράγματα.
Οι ΗΠΑ μπορεί να βοηθούν τους Ισραηλινούς στέλνοντας υπερσύγχρονα αντιπυραυλικά συστήματα, ωστόσο, την ίδια ώρα παίρνουν και το... μαστίγιο, ζητώντας από τον Νετανιάχου να τελειώσει μέσα στις επόμενες 30 ημέρες με τη διευθέτηση του μείζονος προβλήματος της ανθρωπιστικής τραγωδίας στη Λωρίδα της Γάζας. Στο μεταξύ, από χθες ξεκίνησε το... τσιμέντωμα των λαγουμιών της Χεσμπολάχ στο Νότιο Λίβανο, ώστε να καταστραφούν τα υπόγεια επιχειρησιακά κέντρα της πιο οργανωμένης αντάρτικης οργάνωσης στον κόσμο.
Συμπερασματικά, έως τις αμερικανικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, ο Νετανιάχου καλείται να περιοριστεί σε... τσιμεντώματα στο Νότιο Λίβανο, καθώς και σε επαναπροσδιορισμό των χτυπημάτων που σχεδιάζει στο Ιράν. Επιπλέον, έως τα μέσα Νοεμβρίου πρέπει να έχει βρει λύση για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής τραγωδίας στη Γάζα. Σε διαφορετική περίπτωση, οι Αμερικανοί απειλούν τον Νετανιάχου με απόσυρση της υποστήριξης, όχι φυσικά σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε να ανοίξει την όρεξη στο Ιράν. Αυτή τη στιγμή το πρόσωπο-κλειδί για τις αγορές είναι ο Νετανιάχου. Όσο περιορίζεται στην εξουδετέρωση της Χεσμπολάχ και ταυτόχρονα δείχνει σημάδια... συνεννόησης για να βρεθεί μια λύση στη Λωρίδα της Γάζας, τα πράγματα μάλλον βρίσκονται σε... καλό δρόμο. Ωστόσο, πάντα υπάρχει το... αναπάντεχο που μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Τόσο στο πεδίο της μάχης, όσο και στις αγορές...
Γιατί η ΝΔ πρέπει να προσέξει ιδιαιτέρως το "κόμμα" των ιδιοκτητών ακινήτων και ποια λάθη κάνει
Προ ημερών ψηφίστηκε ο νόμος για τις αλλαγές στο Κτηματολόγιο, ο οποίος αναμένεται να βοηθήσει σημαντικά χιλιάδες ιδιοκτήτες ώστε να ξεμπερδέψουν με την ελληνική γραφειοκρατία και να βρουν οριστικά άκρη με την κατοχύρωση των ιδιοκτησιών τους.
Οι πολίτες στις περυσινές εκλογές ψήφισαν τον Μητσοτάκη για να προχωρήσει στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και να αλλάξει τα κακώς κείμενα στην οικονομία και το κράτος. Αναγνώρισαν δε ότι μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες λόγω της πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία, στην Ελλάδα δημιουργήθηκε πλούτος για όλους. Γιατί όταν ο κυρ Θωμάς με το ένα διαμέρισμα στην πόλη, το πατρικό σπίτι στο χωριό και μερικά στρέμματα χωράφια, είδε την περιουσία του να αυξάνεται τουλάχιστον κατά 50% σε σχέση με το 2019, τότε θα ψηφίσει αυτόν που δίνει αξία στον ιδρώτα του.
Οι πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια συνέβαλαν στην εκρηκτική αύξηση της αξίας των ακινήτων. Η Ελλάδα είναι μια χώρα ιδιοκτητών, ασχέτως αν η ιδιοκατοίκηση υποχώρησε από το 85% το 2007, κοντά στο 73% σήμερα. Χάθηκαν ακίνητα λόγω χρεών, ενώ περισσότερα νοικοκυριά και μεμονωμένα πρόσωπα βρίσκονται στο ενοίκιο. Η δέσμευση χιλιάδων ακινήτων από τράπεζες και funds, τα οποία είναι κλειστά σήμερα, αποτέλεσαν τη βασική αιτία για να "φουντώσει" η στεγαστική κρίση. Η κρίση αυτή αποτέλεσε μια νέα αφετηρία για την κυβέρνηση σε επίπεδο αποφάσεων. Έβαλε περιορισμούς στις βραχυχρόνιες μισθώσεις και γενικώς ανάγκασε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε κάποιες σπασμωδικές κινήσεις, οι οποίες ακυρώνουν σε σημαντικό βαθμό τον φιλελεύθερο χαρακτήρα της. Κάποιος μπορεί να επικαλεστεί λόγους ανωτέρας βίας που ανάγκασαν την κυβέρνηση. Αποδεκτό.
Ωστόσο, από την άλλη, έχουν προκύψει πολλά έκτακτα θέματα, για τα οποία η ευθύνη βαρύνει την κυβέρνηση. Για παράδειγμα, ο νόμος για το Νέο Οικοδομικό Κανονισμό και την εκτός σχεδίου δόμηση, βολοδέρνει εδώ και ενάμισι χρόνο μεταξύ υπουργείου Περιβάλλοντος και Συμβουλίου της Επικρατείας. Η κυβέρνηση νομοθετεί, το ΣτΕ απορρίπτει και η αγορά βρίσκεται σε σύγχυση. "Παγώνουν" αγοραπωλησίες, δεν υπάρχει ασφάλεια επενδυτικού δικαίου, το... αναπάντεχο για έναν άτυχο ιδιοκτήτη καραδοκεί και εν τέλει, κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει. Επιπλέον, τα γενικά και τοπικά πολεοδομικά σχέδια πρέπει να ολοκληρωθούν έως το τέλος του 2026, κάτι που ίσως είναι αμφίβολο. Εδώ κάναμε 30 χρόνια να ολοκληρώσουμε το Κτηματολόγιο και θα κάνουμε μόλις 2 στο θέμα του καθορισμού των χρήσεων γης και των όρων δόμησης σε ολόκληρη την επικράτεια; Απολύτως εύλογο το ερώτημα και προφανώς είναι πολύ λογική η αμφιβολία.
Από την άλλη, στο θέμα των οικοδομικών αδειών παρατηρούνται καθυστερήσεις μηνών, ενώ οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ήταν ότι μέσα σε μερικές ημέρες όλα θα λύνονταν. Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει στο μέτωπο της ανάπτυξης. Η οικοδομή αποτελεί την ατμομηχανή της οικονομίας, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες διαθέτουν ακίνητα εκτός σχεδίου. Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τις υψηλές φορολογικές επιβαρύνσεις στην κλίμακα των ενοικίων. Στη ΝΔ πρέπει να αντιληφθούν ότι έχουν βελτιωθεί πολλά πράγματα, αλλά ο μέσος πολίτης, έχοντας να αντιμετωπίσει και τον βραχνά της ακρίβειας, δεν είναι διατεθειμένος να συμβιβαστεί με τις εκπτώσεις ή τα "κολλήματα" κάποιων στην κυβέρνηση.
Η πολιτική στο θέμα των ακινήτων πρέπει να είναι φιλολαϊκή και ταυτόχρονα αντι-γραφειοκρατική. Πρέπει πολύ εύκολα να χτίζει κάποιος, αλλά τηρώντας τους πλέον αυστηρούς κανόνες. Ακόμη και στην εκτός σχεδίου δόμηση, ένας ιδιοκτήτης πρέπει να αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη έναντι φυσικών φαινομένων. Το Κράτος οφείλει να ελέγξει πέραν του άρτιου της κατασκευής αν διαθέτει τα απαραίτητα μέσα αντιμετώπισης πυρκαγιών ή και τις απαραίτητες υποδομές για την αποτροπή πλημμύρας. Η κυβέρνηση πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι παρουσιάζει πολύ σημαντική φθορά.
Η αυτοδυναμία το 2027 είναι αδύνατη. Αυτό που μπορεί να κάνει όμως είναι να προσέξει ιδιαιτέρως τους ιδιοκτήτες ακινήτων, ώστε να ξαναπάρει την πρωτιά στις επόμενες εκλογές. Δεν είμαστε σίγουροι ότι έχουν συνειδητοποιήσει μέσα στην κυβέρνηση, τα... φάλτσα αλλά και την απογοήτευση που έχουν προκαλέσει σε χιλιάδες ιδιοκτήτες. Και πρέπει να ξέρει, ότι όταν ένας θιγόμενος ιδιοκτήτης έχει να αντιμετωπίσει την ακρίβεια και τόσο άλλα προβλήματα, τότε μπορεί να εξελιχθεί σε... τιμωρό! Για προσέξτε εκεί στην κυβέρνηση, εάν δεν θέλετε να τρέχετε και να μη φτάνετε...
Τι συμβαίνει με τους... Καραμανλοσαμαράδες, πώς εξηγείται η στάση τους και γιατί οι κινήσεις τους βολεύουν τον Μητσοτάκη
Ο Μητσοτάκης, από τότε που έφυγε από δίπλα του, ο ανιψιός του Γρηγόρης Δημητριάδης, είδε το κόμμα να παίρνει την κατηφόρα και να σημειώνονται πολλές δυσλειτουργίες και... ανωμαλίες.
Το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών που ανόητα άνοιξε η Νέα Δημοκρατία πολλούς μήνες πριν τις Ευρωεκλογές και για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν ένα τεράστιο ατόπημα. Αποτέλεσε την αιτία για να διαφοροποιηθεί το 1/3 της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ, κάτι που το πλήρωσε το κόμμα στις Ευρωεκλογές με το 28%, έχοντας τοποθετήσει τον πήχυ στο 32%. Ο Μητσοτάκης πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει 41% στις προσεχείς εκλογές κυρίως λόγω της ακρίβειας, στην οποία προστίθενται και πολλά άλλα. Μπορεί να παραμένει ισχυρός σε επίπεδο "καταλληλότητας για την πρωθυπουργία", ωστόσο, παρουσιάζει πολλές ρωγμές και γρατσουνιές. Αυτό το τελευταίο φαίνεται ότι θέλουν να εκμεταλλευτούν πολλοί αντι-μητσοτακικοί εντός ΝΔ για να κερδίσουν όσο γίνεται περισσότερα.
Τα παραπάνω αποτελούν κοινές διαπιστώσεις και ο Μητσοτάκης οφείλει να διορθώσει πολλά κακώς κείμενα, τα οποία έχουν απογοητεύσει την εκλογική βάση του κόμματος. Άλλοι προέρχονται από το Κέντρο και έχουν παράπονα, άλλοι φεύγουν για πιο δεξιά κόμματα γιατί βλέπουν την κυβέρνηση να ρέπει προς σοσιαλιστικές πολιτικές και αντιλήψεις. Στην πολιτική, τις περισσότερες φορές κυριαρχούν οι προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες και λιγότερο οι διαφοροποιημένες θέσεις επί πολιτικών θεμάτων. Αυτό ας το κρατήσουμε...
Καραμανλής και Σαμαράς δεν παρέστησαν στο... street party της οδού Ρηγίλλης για τα 50 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας. Με βάση τους ψηφοφόρους που έχουν παραμείνει πιστοί στο κόμμα, αυτή η κίνηση τους μάλλον ωφέλησε τον Μητσοτάκη, αν και δημιουργεί προβληματισμό. Ίσως, ο Μητσοτάκης να μην έχει κάνει προσωπικά χατίρια στους δύο πρώην πρωθυπουργούς και αρχηγούς του κόμματος. Μπορεί να κάνει τον... δύσκολο στο θέμα της καθόδου του υιού Σαμαρά ως υποψηφίου στη Μεσσηνία ή να μην έχει αποδεχθεί αιτήματα για "τακτοποιήσεις" πελατείας από τη Μεσσηνία. Από την άλλη ο Καραμανλής μπορεί να αισθάνεται ότι έχει χαθεί ο έλεγχος στο κόμμα που ίδρυσε ο θείος του, Κωνσταντίνος Καραμανλής. Μπορεί να πιστεύει ότι στα εθνικά θέματα κάποια πράγματα δεν βαδίζουν στον ίσιο δρόμο για τη χώρα μας, κυρίως σε σχέση με την Τουρκία. Ποιος ξέρει; Μπορεί να τον έχει ενημερώσει ο κουμπάρος του Ταγίπ Ερντογάν για κάποιες... παρασπονδίες του Μητσοτάκη. Όλα είναι πιθανά...
Σίγουρα στη Νέα Δημοκρατία η προσέγγιση του μεσαίου χώρου αφήνει πολλούς δυσαρεστημένους, οι οποίοι πάνε πιο δεξιά. Όμως, ιδιαιτέρως τους κ.κ. Καραμανλή και Σαμαρά θα έπρεπε να τους προβληματίσει η εικόνα στην εκδήλωση απονομής επιχειρηματικών βραβείων από το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών. Ο... σκληρός Σαμαράς χαριεντιζόταν με τον Νίκο Παππά του ΣΥΡΙΖΑ που πρωτοστατούσε στην υπόθεση της σκευωρίας της Novartis. Και να οι χαιρετούρες, να και τα... σούξου μούξου μανταλάκια! Ο Σαμαράς είχε ορκιστεί ότι θα φτάσει μέχρι τέλους τον Τσίπρα και την παρέα του. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτήν την παρέα διαδραμάτισε ο Παπαγγελόπουλος, τον οποίο είχε τοποθετήσει ως επικεφαλής της ΕΥΠ, ο Καραμανλής! Πάει το θέμα, ξεχάστηκε. Ούτε μέχρι τέλους τους πήγε ο Σαμαράς, ούτε ο Καραμανλής τοποθετήθηκε για τα καμώματα του πρώην εκλεκτού του στην ΕΥΠ, όταν ήταν υπουργός Δικαιοσύνης επί ΣΥΡΙΖΑ.
Η εικόνα του Καραμανλή και του Σαμαρά ανάμεσα σε Ανδρουλάκη, Παππά και Κωνσταντοπούλου ήταν μια ωραία εικόνα. Οι πολιτικοί δεν πρέπει να... σκοτώνονται, πρέπει να έχουν και ανθρώπινες σχέσεις. Να πουν ένα γεια και να ρωτήσουν πέντε πράγματα για το πώς πάει το... σπίτι, η ομάδα κ.ο.κ. Δεν ποινικοποιούνται οι σχέσεις μεταξύ προσώπων με διαφορετικές αντιλήψεις και κομματικές τοποθετήσεις. Όμως, το να μιλάει ο κ. Σαμαράς με τον 13-0 και να έχει τόσο μεγάλη απόσταση από τον Μητσοτάκη, αυτό παραπέμπει σε προσωπικό γινάτι και όχι σε διαφοροποιήσεις για εθνικά θέματα και άλλα τέτοια... κουραφέξαλα. Τι να υποθέσει ένας αποστασιοποιημένος πολίτης, όταν βλέπει τον Σαμαρά με τον Παππά σχεδόν... αγκαλιά, όταν έχει προηγηθεί η φράση του πρώην πρωθυπουργού ότι "θα σας πάω μέχρι τέλους"; Επιπλέον, η εικόνα του Καραμανλή και του Σαμαρά ανάμεσα σε Αριστερούς αποτελεί ένα... δώρο στον Μητσοτάκη, σε σχέση με τη στρατηγική του μεσαίου χώρου με άντληση στελεχών από την Κεντρο-Αριστερά.
Η φθορά του Μητσοτάκη ανοίγει την... όρεξη σε πολλούς για να βγάλουν τα απωθημένα τους ή να εκφράσουν την πικρία τους, γιατί δεν τους... κάθεται η δουλειά όπως αυτοί θέλουν. Ωστόσο, με τη στάση που τηρούν ο εκτός Βουλής Καραμανλής και ο εντός Βουλής Σαμαράς, σίγουρα μπορούμε να υποθέσουμε πάρα πολλά. Ο Μητσοτάκης είναι ήδη 8 χρόνια πρόεδρος της ΝΔ και πάει για 8 σερί χρόνια πρωθυπουργίας. Αυτό σημαίνει ότι αυτομάτως έχει βγάλει από το κάδρο τον Καραμανλή με τα 5 χρόνια πρωθυπουργίας και φυσικά τον Σαμαρά με τα 2,5 χρόνια. Αν ο Μητσοτάκης κερδίσει τις εκλογές του 2027, έστω και χωρίς αυτοδυναμία, θα έχει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι πρωθυπουργός. Αυτό σημαίνει ότι θεωρητικά θα φτάσει έως το 2031, συμπληρώνοντας 12 χρόνια στην πρωθυπουργία. Έτσι, θα έχει γίνει ο μακροβιότερος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης ξεπερνώντας τον Ανδρέα Παπανδρέου (10 χρόνια συν κάτι μήνες), τον Κώστα Σημίτη (8 χρόνια και κάτι μήνες) και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή (6 χρόνια και κάτι μήνες, ενώ ήταν και άλλα 7 χρόνια την περίοδο 1956--1963). Ταυτόχρονα, ο Μητσοτάκης θα γίνει ο μακροβιότερος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας με 15 χρόνια στην αρχηγία, ξεπερνώντας τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος κάθισε στη θέση του... οδηγού για 12 χρόνια, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς ήταν 6 χρόνια αρχηγός.
Οι αριθμοί πολλές φορές έχουν μεγαλύτερη αξία γιατί μπορεί να πληγώνουν εγωισμούς ή να τροφοδοτούν τη ζήλια και τα προσωπικά κόμπλεξ! Τελικώς, μήπως στον δικό τους μικρόκοσμο, αυτό είναι το πραγματικό... πρόβλημα που έχουν; Αν όντως είναι έτσι, τότε η εικόνα του Μητσοτάκη από τη μία και όλων των άλλων από την άλλη, μάλλον παραπέμπει σε χορηγία και αβάντα προς αυτόν, παρά σε οτιδήποτε άλλο. Σε κάθε περίπτωση ο καιρός θα δείξει και η Ιστορία θα καταγράψει και θα κατατάξει αναλόγως τους... παρόντες και τους... απόντες!