Πριν από λίγες ημέρες ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα λυπηρό εύρημα έρευνας του World Population Review που εμφανίζει το μέσο Έλληνα με IQ 90,77. Ιδιοφυΐες, θεωρούνται όσα άτομα έχουν δείκτη IQ πάνω από 140, ενώ συνηθισμένο θεωρείται ένα εύρος μεταξύ 85 και 114.
1. Ιαπωνία - 106,49
2. Ταϊβάν - 106,47
3. Σιγκαπούρη - 105,89
4. Χονγκ Κονγκ (Κίνα) - 105,37
5. Κίνα - 104,10
6. Νότια Κορέα - 102,35
Ενώ δύο θέσεις πάνω από την Ελλάδα είναι η Βουλγαρία με 90,99 και η Μογγολία με 91,03 μέσο όρο δείκτη IQ.
Η είδηση όμως δεν είναι αυτή, γιατί έχει παλιώσει ήδη. Η είδηση είναι τι προκύπτει από μια αντίστοιχη έρευνα που είχε μια δεκαετία περίπου πριν.
Η εν λόγω έρευνα έγινε από τον Βρετανό καθηγητή ψυχολογίας Dr. Richard Lynn και τoν Φιλανδό πολιτικό επιστήμονα Dr. Tatu Vanhanen, οι οποίοι επιχείρησαν να κατατάξουν τις χώρες του πλανήτη βάσει του μέσου IQ των κατοίκων τους.
Αν λοιπόν κάνει κανείς την σύγκριση θα δει πως η Ελλάδα έχει χάσει δυο μονάδες περίπου, από τότε που εμφανιζόταν με 92 μέσο iq των κατοίκων της, κάτι που δεν έχει συμβεί με όλες τις χώρες. Η Κίνα για παράδειγμα, αύξησε αυτό τον δείκτη κατά 4 μονάδες και σκαρφάλωσε στην πρώτη τετράδα, η Γερμανία επίσης κατά δύο μονάδες με μ.ο. 100,74 και βρίσκεται στην ίδια ακριβώς θέση με την Ολλανδία.
Αντίθετα η Μογγολία που βρίσκεται 2 θέσεις πάνω από εμάς έχασε κοντά στις 10 μονάδες και κατρακύλησε αρκετές θέσεις.
Κάποιος εξοικειωμένος με την έρευνα θα μιλήσει για σύγκριση ανόμοιων πιθανά ερευνητικών μοντέλων, άρα και άστοχη σύγκριση, ωστόσο η ανάδειξη των τόσο μεγάλων διαφορών ανάμεσα στις δυο έρευνες, όσων αφορά κάποιες χώρες δείχνει μια τάση η οποία μπορεί να ερμηνευτεί συγκριτικά με δεδομένα για την ποιότητα εκπαίδευσης και ζωής των ανθρώπων σε αυτές τις χώρες και την πορεία που είχαν την τελευταία 10ετία.
Με αυτή την υπόθεση και την σταθερότητα του δείκτη IQ στην Ελλάδα απλά υπάρχει μια στασιμότητα, παρόλο που όλοι θα θέλαμε με την ευρύτερη έννοια την ανάπτυξη στην ζωή μας, ναι αυτή που μας υποσχέθηκαν μετά από την μεγάλη κρίση, και την άλλη που περιμέναμε τους δείκτες να εκτοξευτούν μετά τον covid. Θα περιμένουμε κι άλλο όπως φαίνεται!
Αυτό όμως που δεν κρατιέται άλλο μέσα μου, είναι πως με αυτό τον δείκτη iq της Ελλάδας εξηγούνται πολλά ή μάλλον δικαιολογούνται, γιατί την εξήγηση όλοι την ψελλίζαμε. Υπάρχει όντως αρκετή ανοησία, ή και βλακεία αφού πλέον αποδεικνύεται και από τον δείκτη iq και όσα έχουμε συναντήσει τα τελευταία 10 χρόνια να ξεχωρίζουν σε σχέση με το πόσο απορούσε, αν όντως τα βλέπει ή τα ακούει, ας πούμε ο λίγο πιο κοντά στο ανώτερο όριο του μέσου όρου iq, νεοέλληνας.
Ας θυμίσω μερικά: την εκλογή της κυβέρνησης Τσίπρα, το δημοψήφισμα, την ενδοοικογενειακή βία που αντί να μειώνεται σε σύγχρονη κοινωνία, αυξάνεται και φυσικά το τρανότερο παράδειγμα, τις δυσκολίες που προκάλεσε στην ζωή όλων μας η αντίσταση αρκετών συμπολιτών μας στον εμβολιασμό! Αυτό και αν είναι ηχηρό παράδειγμα δηλαδή. Και συγκρίνει κανείς πως αντιμετώπισαν την πανδημία, το lockdown και τον εμβολιασμό οι εξυπνότερες χώρες του κόσμου δηλαδή η Ιαπωνία, η Κίνα, η Κορέα που με συνοπτικές διαδικασίες ξεμπέρδεψαν με απλά λόγια, είναι άλλη μια ενδιαφέρουσα πτυχή.
Τότε ακουγόταν πως αυτό έγινε γιατί είναι κομμουνιστικές χώρες. Από την οπτική του iq νομιμοποιούμαι να πω ότι απλά είχαν την βασική αντίληψη να κατανοήσουν την σοβαρότητα της κατάστασης και την σοβαρότητα και πειθαρχία που απαιτεί η καταπολέμηση μιας πανδημίας.
Και θα θυμηθώ την απορία μου τότε που οι περισσότεροι Έλληνες θέλησαν να γίνει η Ελλάδα ανεξάρτητη και να γυρίσει στην δραχμή, όταν ρωτούσα έναν καθηγητή μου «μα όντως υπάρχει τόσο ηλιθιότητα ή απλά θέλουν τον Τσίπρα για πρωθυπουργό;” και η απάντηση του ήταν μοναδική.
«Και οι δύο εικασίες σου οδηγούν στην ίδια απάντηση. Ναι υπάρχει τόση»
Ορίστε και με τη βούλα!