Τα... ευρωρούβλια, η επιστροφή στο... 1973, η κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής και ο αναβρασμός στους ιδιωτικούς παρόχους ενέργειας
Ο Πούτιν θέλει να πληρωθεί από τους δυτικοευρωπαίους σε ρούβλια, για τις ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου που παραδίδει στους καλούς πελάτες της Δύσης. Έξυπνη κίνηση, καθώς κάθε μήνα μήνα δεν θα μπαίνουν στα ταμεία του εισβολέα 17 δισ. ευρώ, αλλά το ισόποσο του ρωσικού νομίσματος.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Ο Πούτιν με αυτόν τον τρόπο θα ενισχύσει την ισοτιμία του ρουβλιού, το οποίο είχε φτάσει να χάνει ακόμη και 40%, ενώ τώρα έχει περιορίσει τις απώλειες στο 23%. Μάλιστα, έδωσε... διορία μίας εβδομάδας στην Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας, ώστε να βρει τον τρόπο με τον οποίο θα γίνεται η μετατροπή του νομίσματος, ενώ ανάλογες οδηγίες έλαβαν τα μέλη της κυβέρνησης Μισούστιν και οι κολοσσοί Gazprom και Rosneft. Βεβαίως, δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στην περίπτωση που δεν μπορεί να λειτουργήσει ένα τέτοιο σχέδιο. Θα... εκτελέσει κόσμο με... όλμους όπως ο Κιμ Γιονγκ Ουν στη Βόρεια Κορέα ή θα τους στείλει στο μέτωπο να πολεμήσουν; Χιούμορ ή μια... απόπειρα καταγραφής κάτι που μοιάζει μεταξύ σοβαρού και αστείου! Πάντως, αν του... κάτσει καλά τουμακελάρη, τότε οι Ρώσοι πολίτες θα πάρουν ανάσα, καθώς θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο το ρούβλι. Βέβαια, οι Ρώσοι δεν έχουν νιώσει στο πετσί τους, το κόστος των κυρώσεων, κάτι που αναμένεται να γίνει αργά ή γρήγορα. Πάντως, στο άκουσμα της είδησης, το φυσικό αέριο ενισχύθηκε σχεδόν κατά 20% και βρέθηκε κοντά στα 120 ευρώ. Ο πόλεμος, του πολέμου, τι... ωραίος (οικονομικός) πόλεμος!
Κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής
Σήμερα και αύριο οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με τον Μπάιντεν (προσέρχεται με... άγριες διαθέσεις κατά της Ρωσίας) καλούνται να γράψουν ιστορία, αποφασίζοντας για το ενεργειακό μέλλον της Γηραιάς Ηπείρου. Θα χαράξουν τον οδικό χάρτη για την απεξάρτηση των ευρωπαίων πολιτών από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Βέβαια, αυτό δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Αυτή τη στιγμή, η Δύση... χρηματοδοτεί τον πόλεμο του Πούτιν με 200 δισ. ευρώ, αν λάβουμε υπόψιν πόσα έχει πληρώσει τον τελευταίο ένα χρόνο για τις προμήθειες αερίου και πετρελαίου. Η απεξάρτηση δεν είναι μια εύκολη υπόθεση και θα πάρει αρκετά χρόνια. Προς το παρόν η Ευρωπαϊκή Ένωση προτείνει στις χώρες να γεμίσουν τις δεξαμενές αποθήκευσης αερίου τουλάχιστον στο 90% έως την 1η Νοεμβρίου εκάστου έτους, αρχής γενομένης από το 2023. Για φέτος το ποσοστό αποθήκευσης πρέπει να φτάσει στο 80%. Στόχος είναι να βγαίνει ο δύσκολος χειμώνας για τη Δυτική Ευρώπη τα επόμενα 5-6 χρόνια, μέχρι να αποκτηθούν μεγαλύτεροι βαθμοί ανεξαρτησίας από το ρωσικό αέριο. Αυτός είναι ο σχεδιασμός. Το τι θα δείξει η πραγματική ζωή είναι άλλο θέμα και αλλουνού... Πούτιν ευαγγέλιο! Βέβαια, για να φτιαχτούν υποδομές αποθήκευσης φυσικού αερίου, πρέπει να δαπανηθούν δεκάδες δισεκατομμύρια μέσα σε ασφυκτικά περιορισμένους χρόνους. Στο σκέλος αυτό, πρέπει να υπολογίσουμε όμως τη στενή ενεργειακή σχέση των Γερμανών με τον δικτάτορα που εκδηλώνει "συμπτώματα"... Χιτλερισμού! Ίδωμεν...
Επιστροφή στο... 1973
Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε μια κρίση, η οποία μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του 1973, που είχε ως σημείο αναφοράς το πετρέλαιο. Ο Πούτιν θεωρεί ότι με τον έλεγχο των τιμών της ενέργειας μπορεί να οδηγήσει την Ευρώπη σε μια πολυσυστημική κρίση. Θέλει να την εκδικηθεί για τις κυρώσεις χτυπώντας οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Η Ευρώπη έχει χαλυβδωθεί και αυτό είναι κάτι που ίσως ο Πούτιν το είχε υποεκτιμήσει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η εισβολή του μακελάρη στην Ουκρανία θέτει σε πρώτο πλάνο την απόκτηση ζωτικού χώρου στη Μαύρη Θάλασσα και στην εκμετάλλευση κοιτασμάτων φυσικού αερίου άνω του 1 τρισεκατομμυρίου κυβικών μέτρων, που αποκάλυψαν πρόσφατες έρευνες. Ο Πούτιν θεωρεί ότι η Ρωσία είναι ασφαλής όταν έχει υπό ενεργειακό έλεγχο ολόκληρη την Ευρώπη. Η Gazprom και ο πετρελαϊκός κολοσσός της Rosneft φέρνουν το 25% των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού! Αυτό σημαίνει ότι είναι ένας μεγάλος ρυθμιστικός "παίκτης" στο παγκόσμιο παίγνιο της τιμολόγησης του "πράσινου" καυσίμου και του "μαύρου χρυσού".
Ο Πούτιν με την εισβολή στην Ουκρανία, θέλει να ελέγξει υψίστης σημασίας περιοχές της χώρας, ώστε να συνεχίσει να πιέζει τη Δυτική Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Θέλει το τέλος του Ζελένσκι και τη "δορυφοροποίηση" της Ουκρανίας, κατά τα πρότυπα της Λευκορωσίας του αρχιδικτάτορα Λουκασένκο. Ο Πούτιν θέλει να απαντήσει στις κυρώσεις της Δύσης με κάτι εντυπωσιακό. Το καταφέρνει μέχρι στιγμής με την ισοπέδωση της Μαριούπολης και άλλων περιοχών και θέλει να αποκτήσει επιπλέον πλεονεκτήματα ώστε να αποτρέψει τη διεύρυνση της στρατιωτικής και οικονομικής επιρροής της Δύσης. Από τις πωλήσεις αερίου και πετρελαίου γίνεται "αγοραστής" ασφάλειας. Τουλάχιστον αυτό γινόταν μέχρι πρότινος. Τώρα, τα πάντα έχουν ανατραπεί. Πουλάει ακόμη ενέργεια, "πουλάει" τρέλα και απειλή και θέλει απλά να ταμπουρωθεί, καθώς είναι απομονωμένος από τη Δύση. Δεν έχει άλλη επιλογή από το να φτάσει στην ισοπέδωση της μισής Ουκρανίας και στη συνέχεια να προκαλέσει μεγαλύτερη ενεργειακή και οικονομική κρίση, η οποία θα μετατραπεί σε πολιτική και κοινωνική. Θέλει να επιβάλλει έναν άλλο είδος... πολέμου στην Ευρώπη, στοχεύοντας στη διάλυση της. Βέβαια, δεν το πέτυχε με τη βιομηχανία των fake news κατά τα τελευταία 20 χρόνια, ούτε με τις αθρόες χρηματοδοτήσεις κινημάτων, κομμάτων και πάσης φύσεως "ψεκασμένων". Παίζει τα πάντα στα ζάρια. Ως πρώην Καγκεμπίτης ξέρει μέχρι πού βρίσκονται τα όρια του "επικίνδυνου ρίσκου". Δηλαδή, πρέπει να απειλήσει με τα πυρηνικά, για να κάνουν πίσω οι Δυτικοί, οι οποίοι δεν έχουν μιλήσει ποτέ για επίθεση κατά της Ρωσίας με οποιοδήποτε όπλο, πλην των οικονομικών κυρώσεων. Ωστόσο, πρέπει πάντα να έχουμε υπόψιν μας ότι όταν ο κακός... μαγαζάτορας διώχνει τους πελάτες του, εκμεταλλευόμενος τη δεσπόζουσα θέση και μαγκιά του, τότε, τόσο το χειρότερο για τον μαγαζάτορα...
Σε αναβρασμό οι πάροχοι ρεύματος
Όλα όσα διαδραματίζονται σε επίπεδο "υψηλής πολιτικής" επιδρούν καταλυτικά και στους... από κάτω. Και όταν λέμε τους... από κάτω, δεν εννοούμε τον απλό λαό, αλλά αυτούς που είναι πριν από αυτόν. Στην περίπτωση της ενέργειας, μιλάμε για τις εταιρείες, οι οποίες καλούνται να αγοράσουν ακριβό φυσικό αέριο και ηλεκτρικό ρεύμα, οπότε πρέπει να τιμολογήσουν αναλόγως. Και εκεί αρχίζει η... κόλαση. Η κατάρρευση ιδιωτικών παρόχων ρεύματος στη Μεγάλη Βρετανία πριν από μερικές εβδομάδες, προκαλεί συναγερμό και στους εγχώριους "παίκτες". Οι απλήρωτοι ή ρυθμισμένοι λογαριασμοί σε δόσεις,, θα αποτελούν από δω και πέρα και για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνήθη πρακτική.
Όταν οι ελληνικές εταιρείες αγοράζουν ακριβότερα και χάνουν έσοδα, τότε κάτι πρέπει να κάνουν για να μην καταρρεύσουν. Βέβαια, οι μεγάλοι όμιλοι όπως η ΔΕΗ, ο Μυτιληναίος (Protergia), Περιστέρης (ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή και ΗΡΩΝ) και η Εlpedison (EΛΠΕ και Edison) διαθέτουν ταμείο και έχουν κάνει τα κουμάντα τους. Ωστόσο, το πρόβλημα αρχίζει από τη στιγμή που κάποιος ιδιωτικός πάροχος αισθάνεται ότι... απειλείται και μετατρέπει τα "κλειστά" συμβόλαια με προκαθορισμένη τιμή ανά κιλοβατώρα, σε μονομερή γιατί έχει προκύψει κάποιος "σπουδαίος λόγος". Το μόνο σίγουρο είναι ότι η διαφάνεια αποτελεί ζητούμενο αυτή τη στιγμή, έτσι ώστε να σταματήσουν οι εικασίες ή να μπει φρένο στον λαϊκισμό. Αυτό είναι δουλειά της Κυβέρνησης και της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας. Από την άλλη, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση συνολικά στους "παίκτες" της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, έτσι ώστε να αποφευχθούν πιθανές χρεοκοπίες, αλλά και να μην πληρώσει υπέρμετρα ο καταναλωτής. Η ανησυχία είναι διάχυτη σε όλα τα επίπεδα και πολλές ελληνικές εταιρείες ενέργειας βρίσκονται σε... αναβρασμό. Τέλος, επειδή πολλά ειπώθηκαν χθες στη Βουλή στη συζήτηση για την ακρίβεια, απλά να επισημάνουμε ότι οι αναφορές για υπερκέρδη των ενεργειακών εταιρειών, αυτά δεν αφορούν εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, καθώς ισχύει εγγυημένη τιμή.