«Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν» περιγράφεται η κατάσταση στο ευαγές ίδρυμα της πλατείας Κουμουνδούρου μετά τις ευρωεκλογές.
Το «περίπου» 15% που συγκέντρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε το ασκό του Αιόλου και « ο κάθε πικραμένος» βρήκε την ευκαιρία, σαν έτοιμος από καιρό, να καταθέσει την δική του πλατφόρμα για το μέλλον της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με κυρίαρχη την πρόταση «για την συνεργασία των δημοκρατικών δυνάμεων της κεντροαριστεράς, ώστε να προκύψει κυβερνητική πρόταση απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη».
Του Χρήστου Υφαντή
Πως ο καθένας από τους ενδιαφερόμενους για την συνεργασία αυτή την αντιλαμβάνεται έγινε εμφανές από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε το αλισβερίσι με ανακοινώσεις, δηλώσεις και διαρροές.
Για τον κ. Κασσελάκη και του δικούς του είναι ξεκάθαρη η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του ως ηγεμονευουσών δυνάμεων στην διαδικασία σύγκλισης, σε απλά ελληνικά « εμείς εδώ είμαστε κι όποιος γουστάρει έρχεται». Βεβαίως, η απαίτηση αυτή θα είχε άλλη δυναμική αν το ποσοστό έφτανε στο αρχικώς προσδιορισθέν από τα exit poll 17% και δεν κατακρημνίζονταν στο «συμπαθές πλην ελλειμματικό 15% που κατέληξε», αλλά ο «σοφός» ελληνικός λαός αυτό αποφάσισε, οπότε «και τα σκυλιά δεμένα».
Για την πλευρά Τεμπονέρα αυτή η συνεργασία χρειάζεται να ξεπεράσει προσωπικές στρατηγικές και προτεραιότητες και να αποκτήσει πολιτικά χαρακτηριστικά χωρίς ηγεμονισμούς κ.λ.π. Κλασσική μετωπική λογική των κομμουνιστών του μεσοπολέμου μεταφερμένη στο 2024.
Για τους υπερασπιστές του Κασσελάκη προτάσεις σαν κι αυτή του Τεμπονέρα μυρίζουν «φράξια από χιλιόμετρα», άρα «είναι για τα μπάζα».
Σε αυτό τον γενικό χαμό η «απάντηση» Κασσελάκη ήταν η αναμενόμενη: Την κοπάνησε για τις Σπέτσες «για να μελετήσει απερίσπαστος το εκλογικό αποτέλεσμα», δηλαδή πιάσε τ΄ αβγό και κούρευτο, ας όψεται που του την πέφτει άσχημα ο Τάϊλερ κι έχει και τα συζυγικά καυγαδάκια να σκέφτεται ομού με τις μεγάλες καταστατικές αλλαγές που θα προκύψουν, μέσω των οποίων είναι αποφασισμένος να καθαρίσει τη μπουγάδα στον ΣΥΡΙΖΑ και να στείλει αδιάβαστους τους Τσιπρικούς και τον ίδιο τον Τσίπρα.
Με τούτα και με εκείνα το καλοκαίρι αναμένεται εξαιρετικά καυτό στην Κουμουνδούρου με τη θερμοκρασία να σταθεροποιείται σε ύψη καύσωνα με ορίζοντα τον ερχόμενο Σεπτέμβριο όταν φαίνεται πως θα γίνει το τελικό ξεκαθάρισμα «για να γλιτώσει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη γάγγραινα των παλιοκομμουνιστών».
Μοναδική αχτίδα φωτός στην πλατεία η καταβαράθρωση της ομάδας Χαρίτση-Αχτσιόγλου-Τζανακόπουλου, που κατόρθωσε (διότι περί κατορθώματος πρόκειται) να βλέπει εκλογικά με το κιάλι ακόμη και την Λατινοπούλου και η «δικαίωση» των Kasselistas στην εμμονή τους να τους εκδιώξουν από την Κουμουνδούρου και να τους στείλουν να βρουν δική τους πολιτική στέγη.
Τώρα, πως από αυτό του αλαλούμ μπορεί να προκύψει κυβερνητική πρόταση που θα απειλήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να ανατρέψει την πολιτική ηγεμονία του είναι «η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου», στην οποία οι έως τώρα απαντήσεις είναι για γέλια.
Τι μένει σε εκκρεμότητα; Το πόθεν έσχες του Στέφανου για το οποίο τόσος ντόρος έγινε προεκλογικά, ήρθε η ώρα να κατατεθεί επιτέλους για να δούμε όλοι τι ακριβώς συμβαίνει με τα σπίτια και τα καλύβια και να μας φύγει ο καημός για τον αυτοδημιούργητο Ελληνάρα που έπιασε κώτσους τους Αμερικανούς και κονόμησε εκατομμύρια δολάρια.
Πίσω από όλα αυτά ακόμη και ο πιεσμένος από το αποτέλεσμα Μητσοτάκης χαμογελάει με τους αντιπάλους που ο καλός Θεούλης έφερε στον δρόμο του για να επιβεβαιώνεται σε κάθε ευκαιρία η πολιτική ηγεμονία του στην κοινωνία των πολιτών και ο αναντικατάστατος (;) ρόλος του.
Αν, μάλιστα, ο Ανδρουλάκης φτάσει στο σημείο να συνεργαστεί με τους Τζανακοπουλο-Χαρίτσηδες (με πρόεδρο τον ίδιο και αντιπρόεδρο την Αχτσιόγλου) και πάρουν τη θέση του Στέφανου ως αξιωματική αντιπολίτευση το κλάμα στην Κουμουνδούρου τελειωμό δεν θα έχει.
Ωραίο καλοκαίρι θα περάσουμε!