Σύμφωνα με τον ίδιο τον κ. Αλέξη Τσίπρα, άχαστο ηγέτη της ευρωπαϊκής αριστεράς και «έναν ανά εκατό χρόνια εμφανιζόμενο» στην ελληνική πολιτική σκηνή, ο κ. Ιγνάσιο Λούλα, νεοεκλεγείς πρόεδρος της Βραζιλίας «στη διάρκειας της μίας ώρας συνάντηση τους ζήτησε να μάθει λεπτομέρειες για τις μάχες μας με την τρόϊκα, πως ξεπεράσαμε την κρίση, για τη λύση του Μακεδονικού, για την Κύπρο και το Αιγαίο, για τη στάση της Ευρώπης στο Ουκρανικό, και για τις μάχες της ευρωπαϊκής Αριστεράς απέναντι στην άνοδο της Ακροδεξιάς» ( τα εντός εισαγωγικών από την ανάρτηση του κ. Τσίπρα).
Συνεπώς ο κ. Τσίπρας ενημέρωσε (υποθέτουμε) αναλυτικά τον κ, Λούλα για όλα όσα προαναφέρονται, δηλαδή:
Για την τεράστια μάχη που έδωσε επί 17 ώρες με την σκληρή και ανελέητη τρόϊκα, από την οποία αποκόμισε ένα τρίτο αχρείαστο μνημόνιο εκατό (και βάλε) δισεκατομμυρίων ευρώ και έναν έρπη ζωστήρα.
Για το ντοσιέ που έψαχνε και δεν βρήκε ποτέ στην επίσημη συνάντηση με την «φράου Μέρκελ», από την οποία ξέχασε να της ζητήσει «να χορέψει στο ρυθμό που βάραγε ο ίδιος κι όλη η παλιοπαρέα των Συριζαίων και των ψεκο-Καμμένων στο νταούλι τους».
Για τις τράπεζες που έκλεισε το καραφλό παγώνι με τα εθνίκ πουκάμισα όξω από το παντελόνι κι έστειλε μια χώρα να κλαίει στα ΑΤΜ για εξήντα ευρώ την μέρα.
Για το πιο αχρείαστο δημοψήφισμα στην παγκόσμια πολιτική ιστορία με το πιο προκλητικά ψευδές και ανύπαρκτο δίλημμα που εφευρέθηκε ποτέ.
Για την ιστορικότερη colotoumba στην παγκόσμια ιστορία, που έστειλε το 60% ενός λαού στο ψυχιατρείο να προσπαθούν να εξηγήσουν πως άλλα ψήφισαν και άλλα βγήκαν από την κάλπη.
Για την εν ψυχρώ πολιτική δολοφονία όλων των συντρόφων του με τους οποίους ξεκίνησε το πολιτικό του ταξίδι και στην πορείας τους εξαφάνισε έναν-έναν, ως άλλος «Πατερούλης».
Για την ιστορικότερη ξεφτίλα στην παγκόσμια ιστορία να του μιλάνε αγγλικά σε δημόσια κουβέντα με τον Κλίντον και να μην καταλαβαίνει γρι από όσα του λένε, σε μια ξετσίπωτη παγκόσμια εμφάνιση λειτουργικής αγραμματοσύνης, δηλωτική της προσωπικής του αμετροέπειας και της επικινδυνότητας του χαρακτήρα του.
Για την διήμερη αφωνία του στα μαθήματα περιφερειακής ιστορίας που του έδινε ο Ταγίπ Ερντογάν στο Μέγαρο Μαξίμου με βάση «τα δίκαια της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».
Για την μετατροπή της χώρας σε ξέφραγο αμπέλι και παιχνίδι στα χέρια των δουλεμπόρων όλης της γης που ξεφόρτωναν καραβιές πρόσφυγες, για την παγκόσμια ντροπή της Μόριας και για τις γεωπολιτικές του απορίες «αν έχει η θάλασσα σύνορα».
Για τις συντάξεις που καταβαραθρώθηκαν και εξαφανίστηκαν από προσώπου γης με τον νόμο Κατρούγκαλου
Για τον αφανισμό της μεσαίας τάξης με σχέδιο και οργάνωση όπως ο ίδιος ο Τσακαλώτος αποκάλυψε.
Για την οργανωμένη απόπειρα να ελεγχθούν κομματικά με έλεγχο της δικαιοσύνης και βοσκοτόπια οι αρμοί της εξουσίας με Παππάδες, Πετσίτηδες, Τουλουπάκηδες και Παπαγγελόπουλους.
Για την εν ψυχρώ και με εντολές των αμερικανο-γερμανών καταφανή προδοσία της Μακεδονίας με την οριστική και ανέκκλητη αναγνώριση ενός μορφώματος στα βόρεια σύνορα στο οποίο παραχωρήθηκαν γλώσσα και εθνότητα που ποτέ δεν είχαν, ούτε διανοήθηκαν να απαιτήσουν.
Για τις αγκαλίτσες και τα φιλάκια με την Χρυσή Αυγή της «πάνω πλατείας», για τη δίκη της οποίας δεν έβρισκε επί πέντε χρόνια αίθουσα, αλλά ψήφιζε μαζί της στη Βουλή την τοποθέτηση της Θάνου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού με αντάλλαγμα το θάψιμο της διαδικασίας της δίκης.
Για την μετεωρική εξέλιξη της εθνικής Περιστέρας που ξεκίνησε το 2015 δασκαλίτσα δημοτικού στην πληροφορική και κατέληξε το 2018 καθηγήτρια πανεπιστημίου.
Για την αρνητική ψήφο στη Βουλή για τις αμυντικές συμφωνίες με την Γαλλία και τις ΗΠΑ που θωρακίζουν το Αιγαίο και στηρίζουν την Κύπρο.
Για την αρνητική ψήφο στην ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων με τα Rafale, τις Bellarra, τα F35 και τις κορβέτες.
Για το ξεπούλημα των εθνικών συνόρων με διάφορες «Μαρίες» που δήθεν πέθαναν δεκαπενταύγουστο από δάγκωμα σκορπιού σε νησίδα στον Έβρο, για την υιοθέτηση αυτούσιας της τουρκικής προπαγάνδας, για την ψυχοπαθολογία της επιμονής του να επιμένει στο παραμύθι της ΜΙΤ ακόμη και την ώρα που το Σπίγκελ οριστικά την ακύρωσε.
Για τον χαρακτηρισμό «Ουκρανικό», το μεγαλύτερο ξέπλυμα που επιχειρείται ακόμη και σήμερα, στην φασιστική επίθεση και εισβολή σε μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα των σιδερόφρακτων μεραρχιών της Ρωssίας του Πούτιν, ανεξαρτήτως πως έχει καταλήξει η εισβολή αυτή.
Για τις ψεκασμένες θεωρίες του εν μέσω πανδημίας, για την ανάληψη της ευθύνης θανάτων αρκεί να εξελιχθούν διαδηλώσεις υπέρ ενός κατά συρροή δολοφόνου, για τα εμβόλια που δεν υπάρχουν, για τα αλογίσια σκευάσματα του Πολάκη, για τη συμμετοχή των βουλευτών του σε συγκεντρώσεις αντιεμβολιαστών με παραθρησκευτικές οργανώσεις και διαταραγμένους στις… πλατείες.
Για το αυθεντικό μίσος του απέναντι στην πρόοδο της κοινωνίας και στην υιοθέτηση των καλών πρακτικών της τεχνολογίας, για την ίδια την πολιτική του πρόταση που είναι ένας βαθύς και σκοταδιστικός διαχωρισμός της κοινωνίας των πολιτών σε «δικούς μας» και σε «άλλους», για τις απειλές του στην κυβερνητική «δεύτερη φορά αριστερά».
Καλή χρονιά σε όλες και όλους, μέρες πούναι ας παραχώσουμε κάθε εκφραστή μίσους εκεί που του αξίζει! Το είπε κι ο Πολάκης άλλωστε...